که دلخوش به تماشای هیچ رهگذری نیستند !

چشم به راه آمدن کسی می نشینند که اگر بیاید ، ماندنیست …

گاهی گمان نمی کنی و می شود

گاهی نمی شود که نمی شود

گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است

گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود

گاهی گدای گدایی و بخت با تو نیست 

گاهی تمام شهر گدای تو می شود 

باید مکان دلم را عوض کنم

من خاطرات سوخته ام را ورق زدم

باید که دفتر دلم را عوض کنم

دیشب صدای هوس آمد از سرش

باید که میم دلم را عوض کنم

بسیار کار عجیبیست زندگی

باید که راه دلم را عوض کنم

از بس که اشک ، جای نگاهم گرفته است

باید بهانه های دلم را عوض کنم

پاهای من نایی ندارند ، خسته اند

باید که جای دلم را عوض کنم

انگشترم به دست چپم تنگ گشته است

باید که صاحب دلم را عوض کنم

قدم بلند شده اما ، عقل بچه ام

باید لباس دلم را عوض کنم

بیمار گشته ام و خوب نیستم

باید که درد دلم را عوض کنم

عکسها و خاطرات گذشتم چه تیره اند

باید که عکاس دلم را عوض کنم

"محسن حائری

آدمی در آغوش خدا غمی نداشت

پیش خدا حسرت هیچ بیش و کمی نداشت

دل از خدا برید و در زمین نشست

صد بار عاشق شد و دلش شکست

به هر طرف نگاه کرد راهش بسته بود

یادش آمد یک روز دل خدا را شکسته بود
 

برای آرزوهام،برای رویاهام.

زندگی از من چیزی ،برای من نذاشت،،

هر چی داشتم ازم گرفت

و

تنها چیزی که برام موند یه تصویر آدم خوشبخته .... 

که دیگران از من میبینن

اینجا ته خط نیست...

اینجا چند کیلومتر جلوتر از ته خطه.

می دونم خیلی وقته تموم شدم

اما همیشه میگن کار های خدا بی حکمت نیست...

راست میگفتن ..  عوضش یه بازیگر حرفه ای شدم

وقتی یه مرده هستم که انتظار دفن شدن رو میکشم،

ادای زنده ها رو در میارم.

حتی کسی کوچکترین بویی از کارم نمی بره.

فقط خدا می دونه...فقط اون میبینه...

از همه چی خبر داره..

اما اونم سکوت رو انتخاب کرد

از کجا معلوم شاید اون قدر خوب نقشمو زندگی میکنم

که حیفش میاد قطعش کنه

و میخواد بیشتر تماشا کنه.

شاید دیگه خیلی دیر شده باشه....اره خدا خیلی دیره

حتی معجزه تو هم ....

امشب از اون شباست که ......من ،دوباره دیونه بشم

تو مستی و بی خبری ......اسیر میخونه بشم

امشب از اون شباست .....که من ،دلم میخواد داد بزنم

تو شهر این غریبه ها.....دردمو فریاد بزنم

دلم گرفت از آسمون.....هم از زمین هم از زمون

تو زندگی چه قدر غمه.....دلم گرفته ،از همه

ای روزگار لعنتی.....تلخ بهت هر چی بگم

من به زمین و آسمون .....دست رفاقت نمی دم

از این همه در به دری .....تو قلب من قیامته

چه فایده داره زندگی......این انتهای طاقته

از این همه در به دری......به لب رسیده جون من

 به داده من نمی رسه .....خدای آسمون من

دلم گرفت از آسمون..... هم از زمین هم از زمون

این روزها برای تنها شدن، کافیست صــــــــــــــــادق باشی

یه احساسی به تو دارم یه حس تازه و مبهم 

یه جوری توی دنیامی که تنها با تو خوشحالم

یه احساسی به تو دارم شبیه شوق و بیخوابی

تو چشمات طرح خورشیده تو این شبهای مردابی

تا دستای تو راهی نیست دارم از

 گریه کم میشم

تو مرز بین من با تو دارم شکل خودم میشم

مث گلهای بی گلدون هنوزم مات بارونی

 
تو از

دلتنگی دریا توی توفان چی می دونی؟

نمی دونم کجا بودم که رویاهامو گم کردم

 
که می سوزم که می میرم اگر که از تو برگردم

خودم بودم که می خواستم همه دنیای من باشی

ببین غرق توام اما هنوز می ترسی تنها شی

یه احساسی به تو دارم یه جوری از تو سرشارم

یه کم این حسّو

 باور کن که بی وقفه دوست دارم

 یه احساسی به تو دارم شبیه عشق و دل بستن

 
تو هم مثل منی اما یه کم عاشق تری از من